Geen gewone Puber

een boek van Noor Tromp

Tot nu toe is het zeker niet gebruikelijk om een persoonlijkheidsstoornis voor de leeftijd van 18 jaar te diagnostiseren. Tromp doet in haar boek een oproep om bij jongeren niet te wachten met het diagnostiseren van een persoonlijkheidsstoornis omdat ze nog geen 18 jaar zijn. Jongeren met problemen doe je hier eerder tekort mee dan dat je hen beschermt.

In dit boek legt Noor Tromp onder andere uit wat persoonlijkheidsproblemen zijn, hoe ze te herkennen zijn, hoe persoonlijkheidsproblemen ontstaan en wat eraan te doen is.

Het boek ‘Geen gewone Puber’ is geschreven voor ouders, jongeren, hulpverleners en andere betrokkenen. Het boek is heel goed leesbaar; geen moeilijke termen of ze worden helder uitgelegd,  heldere taal en goed te volgen. Er worden steeds voorbeelden aangehaald van onder andere de jongeren Eline, Job en Alexander. De ouders van deze pubers en hun moeilijkheden volg je door het hele boek heen. Hierdoor kun je je makkelijk inleven in de problemen van de jongere zelf en hun omgeving. De complexiteit van de problemen komt, mede door de voorbeelden, heel goed naar voor. Ik kan me voorstellen dat ouders veel herkennen in dit boek, veel beter begrijpen wat er mogelijk aan de had is en zich door dit boek gesteund voelen in hun worsteling met hun kind.

Dit boek zou ertoe bij kunnen dragen dat psychische problemen bij jongeren makkelijker bespreekbaar worden, dat zou mooi zijn.
Ik vind het boek een absolute aanrader voor zowel ouders, jongeren zelf en voor hulpverleners in de GGZ.

Over de auteur

Dr. Noor Tromp is werkzaam als klinisch wetenschappelijk onderzoeker bij Triversum, Centrum voor Kinder- en Jeugdpsychiatrie, en als senior beleidsmedewerker bij Parlan Jeugdhulp.

Haar redenen om dit boek te schrijven

Noor Tromp geeft aan dat zij in de eerste plaats vind dat wetenschappelijke kennis beschikbaar moet zijn voor de mensen om wie het daadwerkelijk gaat; in dit geval de ouders en jongeren die de te maken krijgen met persoonlijkheidsproblemen. Vandaar een boek over dit onderwerp in gewone mensentaal en met concrete voorbeelden.
Daarnaast is het ook een poging om ouders, jongeren, leerkrachten, professionals en andere betrokkenen bewuster te maken van de mogelijkheid dat een tiener last heeft van persoonlijkheidsproblemen. In de praktijk hebben deze tieners vaak een jarenlange hulpverleningsgeschiedenis. Telkens lopen ze weer vast, omdat aan de onderliggende problemen niet gewerkt is. Professionals zouden de eventuele persoonlijkheidsproblemen eerder moeten signaleren om zo ook in een eerder stadium een passende behandeling te bieden. Juist zo’n benadering in dimensies biedt mogelijkheden: minder stigmatiserend, altijd perspectief en veel concretere handvatten voor behandeling.